ตอนนี้นักวิจัยจากศูนย์ดาราศาสตร์ฟิสิกส์ | Harvard & Smithsonian ได้ระบุกรณีที่ชัดเจนที่สุดจนถึงปัจจุบันของหลุมดำมวลมหาศาลที่กำลังเคลื่อนที่ ผลของพวกเขาได้รับการเผยแพร่ในวันนี้ในวารสาร

Dominic Pesce นักดาราศาสตร์จาก Center for Astrophysics ซึ่งเป็นผู้นำการศึกษากล่าวว่า "เราไม่ได้คาดหวังว่าหลุมดำมวลมหาศาลส่วนใหญ่จะเคลื่อนที่ พวกมันมักจะพอใจที่จะนั่งเฉยๆ" “มันหนักมากจนยากที่จะพาพวกเขาไป พิจารณาว่าการเตะลูกโบว์ลิ่งให้เคลื่อนที่ยากกว่าการเตะลูกฟุตบอลแค่ไหน โดยตระหนักว่าในกรณีนี้ "ลูกโบว์ลิ่ง" มีมวลหลายล้านเท่าของดวงอาทิตย์ของเรา ซึ่งต้องใช้แรงมากทีเดียว"

Pesce และผู้ทำงานร่วมกันของเขาได้ทำงานเพื่อสังเกตเหตุการณ์ที่หายากนี้ในช่วงห้าปีที่ผ่านมาโดยการเปรียบเทียบความเร็วของหลุมดำมวลมหาศาลและกาแลคซี่

"เราถามว่า ความเร็วของหลุมดำเท่ากับความเร็วของดาราจักรที่พวกมันอาศัยอยู่หรือไม่" เขาอธิบาย “เราคาดว่าพวกมันจะมีความเร็วเท่ากัน ถ้าไม่เช่นนั้น แสดงว่าหลุมดำถูกรบกวน”

สำหรับการค้นหา ทีมวิจัยได้สำรวจกาแลคซีไกลโพ้น 10 แห่งและหลุมดำมวลมหาศาลที่แกนกลางของพวกมัน พวกเขาศึกษาหลุมดำที่มีน้ำอยู่ภายในจานสะสมกำลังโดยเฉพาะ โครงสร้างเกลียวที่หมุนเข้าด้านในเข้าหาหลุมดำ

ในขณะที่น้ำโคจรรอบหลุมดำ มันจะสร้างลำแสงวิทยุที่มีลักษณะคล้ายเลเซอร์ที่เรียกว่า maser เมื่อศึกษากับเครือข่ายเสาอากาศวิทยุแบบรวมโดยใช้เทคนิคที่เรียกว่าอินเทอร์เฟอโรเมทรีที่เส้นฐานที่ยาวมาก (VLBI) เครื่องแมเซอร์สามารถช่วยวัดความเร็วของหลุมดำได้อย่างแม่นยำมาก Pesce กล่าว

เทคนิคนี้ช่วยให้ทีมทราบว่าหลุมดำมวลมหาศาล 9 ใน 10 หลุมหยุดนิ่ง แต่มีหลุมหนึ่งโดดเด่นและดูเหมือนจะเคลื่อนที่

หลุมดำอยู่ห่างจากโลก 230 ล้านปีแสง ณ ใจกลางดาราจักรชื่อ J0437+2456 มีมวลประมาณสามล้านเท่าของดวงอาทิตย์ของเรา

ทีมงานได้ยืนยันการค้นพบครั้งแรกโดยใช้การติดตามผลกับ Arecibo และ Gemini Observatories หลุมดำมวลมหาศาลกำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วประมาณ 110,000 ไมล์ต่อชั่วโมงภายในดาราจักร J0437+2456

แต่สิ่งที่ทำให้เกิดการเคลื่อนไหวไม่เป็นที่รู้จัก ทีมสงสัยว่ามีความเป็นไปได้สองประการ

จิม คอนดอน นักดาราศาสตร์วิทยุจากหอดูดาวดาราศาสตร์วิทยุแห่งชาติ ซึ่งมีส่วนร่วมในการศึกษากล่าวว่า "เราอาจกำลังสังเกตผลที่ตามมาของหลุมดำมวลมหาศาลสองหลุมที่รวมตัวกัน" "ผลของการควบรวมกิจการดังกล่าวอาจทำให้หลุมดำที่เกิดใหม่หดตัว และเราอาจกำลังเฝ้าดูมันในการหดตัวหรือเมื่อมันตกลงมาอีกครั้ง"

แต่ยังมีอีกความเป็นไปได้ที่น่าตื่นเต้นกว่านั้น: หลุมดำอาจเป็นส่วนหนึ่งของระบบเลขฐานสอง

"แม้จะมีความคาดหวังทุกอย่างว่าพวกเขาควรจะออกไปที่นั่นอย่างมากมาย แต่นักวิทยาศาสตร์ก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการระบุตัวอย่างที่ชัดเจนของหลุมดำมวลมหาศาลแบบไบนารี" Pesce กล่าว "สิ่งที่เราสามารถเห็นได้ในกาแลคซี J0437+2456 คือหนึ่งในหลุมดำในหลุมดำที่มีหลุมดำคู่นี้ โดยที่หลุมอื่นๆ ยังคงซ่อนอยู่จากการสังเกตการณ์ทางวิทยุของเรา เนื่องจากไม่มีการปล่อยเมเซอร์"

อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องมีการสังเกตเพิ่มเติมในท้ายที่สุดเพื่อระบุสาเหตุที่แท้จริงของการเคลื่อนที่ที่ผิดปกติของหลุมดำมวลมหาศาลนี้