Anomalocaris canadensisซึ่งคิดว่าเป็นหนึ่งในสัตว์นักล่าตัวแรก ๆ เป็นหนึ่งในนักว่ายน้ำในยุคแรก แต่นักบรรพชีวินวิทยายังคงค้นหาว่ามันถูกล่าอย่างไร งานวิจัยใหม่ซึ่งจะนำเสนอในการประชุมประจำปีของสมาคมธรณีวิทยาแห่งอเมริกาในปี 2564 เมื่อวันพุธที่ผ่านมา โดยมีเป้าหมายเพื่อกำหนดว่าสัตว์ชนิดนี้ใช้อวัยวะด้านหน้าที่ยาวเหมือนแมงมุมในการล่าสัตว์อย่างไร

ด้วยปากของเพรียง ลีลาการว่ายน้ำของปลาหมึก ขาหน้าของแมงมุม และความรู้สึกโดยรวมของกุ้งยักษ์A. canadensisขนาด 50 ซม.เป็นโปสเตอร์เด็กของโรงงานทดสอบวิวัฒนาการที่เป็น Cambrian สมัย (542 ถึง 485 ล้านปีก่อน) "กุ้งประหลาด" ซึ่งเป็นคำแปลคร่าว ๆ ของชื่อละตินของสัตว์นั้นได้รับการเก็บรักษาไว้ใน Burgess Shale ซึ่งเป็นแหล่งซากดึกดำบรรพ์ที่รู้จักกันในด้านการอนุรักษ์สิ่งมีชีวิตที่อ่อนนุ่มเป็นพิเศษ สภาพแวดล้อมโบราณอันเป็นเอกลักษณ์ทำให้นักวิทยาศาสตร์ในปัจจุบันมีข้อมูลเชิงลึกอันมีค่าเกี่ยวกับสัตว์ยุคแรกๆ เช่นA. canadensisซึ่งส่วนของร่างกายที่อ่อนนุ่มนั้นยากต่อการอนุรักษ์

รัสเซล บิกเนลล์ นักบรรพชีวินวิทยาวิวัฒนาการแห่งมหาวิทยาลัยนิวอิงแลนด์ กล่าวว่า "ในฐานะที่เป็นสัตว์ที่สมบูรณ์ ทุกวันนี้ไม่มีอะไรเทียบได้ในระดับปานกลาง อย่างไรก็ตาม หากเราแยกออกเป็นองค์ประกอบหลัก เราจะพบสิ่งที่คล้ายคลึงกันสมัยใหม่ที่มีประโยชน์" ในประเทศออสเตรเลียที่กำลังนำเสนอผลงาน

ในซากดึกดำบรรพ์ มีแนวคิดที่มีมาช้านานว่าA. canadensisอาจมีส่วนรับผิดชอบต่อโครงกระดูกภายนอกของไทรโลไบต์ที่มีแผลเป็นและบดบางตัวซึ่งพบในช่วงเวลาดังกล่าว แต่โดยพื้นฐานแล้วสัตว์ตัวนี้มีร่างกายที่อ่อนนุ่ม ซึ่งหมายความว่ามันขาด "เกราะ" ภายนอกแบบแข็งของสัตว์ในรุ่นเดียวกัน (เช่น ไทรโลไบต์) นั่นทำให้เกิดคำถามว่าA. canadensisที่ "นุ่มและนิ่ม" สามารถล่าเหยื่อหุ้มเกราะได้หรือไม่และอย่างไร

หลังจากสร้างA. canadensisขึ้นใหม่ในรูปแบบ 3 มิติและ micro-CT สแกนสัตว์สมัยใหม่สองตัวที่มีส่วนต่อด้านหน้าค่อนข้างคล้ายกัน แส้แมงมุม และแส้แมงป่อง Bicknell และเพื่อนร่วมงานของเขาใช้แบบจำลอง 3 มิติที่มีรายละเอียดเพื่อยืดและหดตัวส่วนหน้าของA. canadensis " ขา" นึกว่าจะใช้จับเหยื่อ พวกมันสามารถทำได้โดยอาศัยรูปทรงเรขาคณิตของชิ้นส่วนฟอสซิลที่แบ่งเป็นส่วนๆ

"ในแบบจำลองนี้ ฉันขยับแต่ละส่วนตามลำดับ และจะหยุดก็ต่อเมื่อมีบางอย่างมากระทบกับส่วนอื่นของร่างกายอย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้นเราจึงใช้รูปทรงต่างๆ เพื่อจำกัดช่วงการเคลื่อนที่ของมันอย่างมีประสิทธิภาพ" Bicknell กล่าว เมื่อกำหนดระยะของการเคลื่อนไหวแล้ว พวกเขาเปรียบเทียบกับการเคลื่อนไหวกับแมงป่องและแมงมุมสมัยใหม่ที่มีส่วนต่อคล้ายคลึงกัน

"การเปรียบเทียบการขยายสูงสุดและการกลิ้งขั้นต่ำกับรูปแบบที่ทันสมัยเป็นวิธีที่เราสามารถแสดงให้เห็นได้อย่างมั่นใจว่าสัตว์เหล่านี้ใช้อวัยวะของพวกเขาเพื่อคว้าสิ่งของ" Bicknell กล่าว

อย่างไรก็ตาม การสร้างช่วงของการเคลื่อนไหวเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ มีคำถามเรื่องความแรงด้วย ตอนนี้ Bicknell และเพื่อนร่วมงานของเขากำลังใช้กล้ามเนื้อกับแบบจำลอง 3 มิติเพื่อทำความเข้าใจข้อจำกัดของส่วนต่อในการจับ โดยใช้วิธีทางชีวกลศาสตร์นี้ พวกเขาสามารถทดสอบว่าแขนขามีความแข็งแรงในการแตกและบดเปลือกหรือไม่ ผลลัพธ์ของแบบจำลองจะช่วยตัดสินว่าหลังจากหลายปีที่ผ่านมาA. canadensisอาจเป็นนักล่าไทรโลไบต์หรือไม่

สำหรับ Bicknell ความพยายามทั้งหมดคือการดำดิ่งสู่โลกที่แปลกประหลาดและมหัศจรรย์ของชีวิตสัตว์ยุคแรก " Anomalocarisเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนของ Cambrian เมื่อชีวิตเป็นเหมือน "ฉันจะรวมสิ่งต่าง ๆ เข้าด้วยกันและดูว่าเราจะได้อะไร นี่คือวิธีที่เราสร้างนักล่าหรือไม่"" เขากล่าว "มันแสดงให้เห็นจริง ๆ ว่าชีวิตอยู่ในสถานที่ที่ไดนามิกสูงซึ่งวิวัฒนาการพยายามผลิตสัตว์อย่างมีประสิทธิภาพเพื่อเติมเต็มช่องว่างทางนิเวศวิทยาทั้งหมดที่พัฒนาขึ้น"สล็อตออนไลน์ 918kiss