ตามเนื้อเพลงของเพลงฮิตในปี 1967 ส่วนผสมที่ทำให้เกิดร่องที่ดีนั้นเรียบง่าย: "เบสครึ่งถ้วย" และ "กลองอ้วนหลังหนึ่งปอนด์" ทุกคนที่มีการเต้นของหัวใจจะมีเท้าแตะในเวลานั้น

ไม่นานหลังจากนั้นกลองก็เริ่มดังขึ้นและแซกโซโฟนของ Curtis ก็เริ่มขึ้น คนฟังทำอะไรไม่ถูก การเคลื่อนไหว - และความสุขที่มาพร้อมกับมัน - แทบจะหลีกเลี่ยงไม่ได้

เป็นความรู้สึกยินดีที่ได้วางแผน Tomas Matthews (BA 10, MA 14) นักศึกษาปริญญาเอกจากห้องปฏิบัติการ Penhune สำหรับการเรียนรู้ด้วยมอเตอร์และ Neural Plasticity ในภาควิชาจิตวิทยาของ Concordia

ในเอกสารใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารPLOS ONE - คนแรกของแมทธิวส์ในฐานะผู้สมัครระดับปริญญาเอกเขามองว่าอะไรที่ทำให้ผู้คนอยากมีส่วนร่วม

"ในวรรณกรรมจิตวิทยา Groove ถูกกำหนดให้เป็นความปรารถนาอันน่าพึงพอใจที่จะย้ายไปสู่ดนตรี" เขากล่าว "คุณอยากจะขยับเต้นหรือแตะไปด้วยก็รู้สึกดี"

"ความสามัคคีเป็นปัจจัยที่แสดงอารมณ์อย่างแท้จริงในดนตรี"

ความปรารถนาที่จะย้ายไปเรียนดนตรีนั้นได้รับการศึกษามาเป็นอย่างดีซึ่งรวมถึง Maria Witek ผู้ร่วมเขียนคนหนึ่งของ Matthews ซึ่งตอนนี้อยู่ที่มหาวิทยาลัยเบอร์มิงแฮม การวิจัยของ Witek มองไปที่การซิงโครไนซ์ - การไม่เน้นจังหวะที่หนักแน่นในจังหวะ - และผลกระทบที่มีต่อผู้ฟัง

การศึกษาของเธอแสดงให้เห็นว่าผู้ฟังเพลิดเพลินกับการซิงโครไนซ์ในระดับปานกลาง: การซิงโครไนซ์น้อยเกินไปนั้นน่าเบื่อเช่นการฟังเครื่องเมตรอนอม มากเกินไป แต่เป็นเรื่องยากที่จะปฏิบัติตาม ค่ากำหนดของผู้ฟังสามารถสร้างแผนภูมิในสิ่งที่เรียกว่า "เส้นโค้ง U กลับด้าน"

การศึกษาของ Matthews ใช้แนวทางเดียวกันและนำไปใช้กับความกลมกลืนผลของการเล่นโน้ตหลายตัวพร้อมกันเช่นคอร์ดกีตาร์หรือเปียโน

“ ความสามัคคีเป็นปัจจัยที่แสดงอารมณ์อย่างแท้จริงในดนตรี” แมทธิวส์กล่าว "มันสามารถทำให้คุณรู้สึกถึงสิ่งต่างๆได้จริงๆดังนั้นถ้าเรารวมจังหวะการซิงโครไนซ์แบบปานกลางซึ่งถือว่าเป็นจังหวะที่หนักหน่วงที่สุดเข้ากับฮาร์โมนีขนาดกลางบางทีนั่นอาจจะผลักจุดสูงสุดของเส้นโค้ง U กลับด้านให้สูงขึ้นหากเราพบจุดที่ดีสำหรับจังหวะและความกลมกลืน เมื่อรวมเข้าด้วยกันซึ่งจะโต้ตอบและเพิ่มเอฟเฟกต์นี้ให้สูงกว่าจังหวะเพียงอย่างเดียว

Matthews และเพื่อนร่วมงานของเขาได้จัดทำแบบสำรวจออนไลน์และในที่สุดก็ได้รับคัดเลือกประมาณ 200 คนส่วนใหญ่มาจากยุโรปและอเมริกาเหนือ ไม่มีข้อ จำกัด ว่าใครสามารถเข้าร่วมได้และมีช่วงอายุและความสามารถทางดนตรีที่หลากหลายในหมู่ผู้ที่ทำเช่นนั้น นักวิจัยยังถามเกี่ยวกับความสนใจของผู้เข้าร่วมในเพลงร่องว่าพวกเขาฟังบ่อยแค่ไหนและพวกเขาชอบเต้นรำบ่อยแค่ไหนในระดับหนึ่งถึงห้า

"Groove คือการผสมผสานระหว่างความสุขและความต้องการที่จะย้าย"

ผู้เข้าร่วมได้เล่นลำดับดนตรีสั้น ๆ ที่มีความซับซ้อนของจังหวะและฮาร์มอนิกที่แตกต่างกันสามระดับ (ต่ำกลางและสูง) ลำดับที่เขียนโดย Matthews และผู้เขียนร่วมของเขาใช้ son และ rumba claves คล้ายกับที่มักพบในเพลง Afro-Cuban ผู้เข้าร่วมให้คะแนนลำดับว่าพวกเขาทำให้พวกเขาอยากเคลื่อนไหวมากแค่ไหนและพวกเขามีความสุขมากเพียงใดที่ได้ฟังพวกเขา

นักวิจัยพบว่าผู้ฟังให้คะแนนเพลงที่มีการซิงโครไนซ์ปานกลางและความซับซ้อนของความกลมกลืนแบบง่ายและปานกลางสูงที่สุด เนื่องจากความกลมกลืนทั้งระดับต่ำและระดับกลางจึงถือว่าน่าพอใจแมทธิวส์กล่าวว่าเสียงประสานที่น่าพอใจช่วยเพิ่มเอฟเฟกต์ U แบบกลับหัว